2 نمایش دیگر نیز با عنوانهای «خرگوش سفید با چشمان قرمز» به کارگردانی امیرحسین نوروزی از گچساران و «زیباترین چشمها از آن او بود» به کارگردانی فرشید گویلی از سنندج به نوبت از اواخر فروردین در همین سالن اجرا میشوند.
سالها رسم بر این است که نمایشهایی از شهرستانها بهعنوان نمایشهای منتخب به تهران دعوت میشوند که قبلا در جشنواره بینالمللی تئاتر بر روی صحنه رفته و مورد استقبال کارشناسان قرار گرفته باشند. گاهی نیز در این میان چهرههای خلاق این هنر مانند امیررضا کوهستانی در سطح بینالمللی معرفی میشوند.
چند سال پیش کوهستانی با نمایش «رقص روی لیوانها» از شیراز به تهران دعوت شد و پس از اجرای نمایشش در هفدهمین جشنواره تئاتر، لقب آقای کارگردانی گرفت. شاید این بار هم یکی از سه نمایش بالا بتواند نظر کارشناسان تئاتر و تماشاگران را جلب کند. اولین نمایش منتخب با نام «بازی» از شهر تبریز دعوت شده است.
تبریز پیشینه ای قوی از تئاتر دارد، آنقدر که پیش از آنکه تئاتر به تهران برسد در تبریز به کمک هنرمندان قفقازی نمایشهای حرفهای مانند «اتللو» اجرا میشد و به مرور قفقازیها در جریان تکنیکهای تئاتر روز قرار گرفتند.
در طول سالها اگرچه اهالی تبریز هم به هزار دلیل که شاید مهمترین آنها نبود اطلاعرسانی مناسب باشد علاقهشان را به تئاتر کمابیش از دست دادهاند اما هنوز هم دانشآموختگان تئاتر این شهر ماههای بسیاری از سال را در سالنهای تئاترشهر به تمرین مشغولند.مژگان آلارشاد، 25 ساله و دانشجوی دوره کارشناسی بازیگری است.
این کارگردان پیش از این بیشتر در حوزه بازیگری فعالیت داشته و به قول خودش این اولین کار حرفهایش به حساب میآید. بازیگران نمایش «بازی» سیامک افصایی و خود کارگردان هستند. همچنین طراحی صحنه، لباس و نور نمایش نیز به عهده خود آل ارشاد است.
او نمایش «بازی» را اولین بار در جشنواره استانی (آذربایجان شرقی) اجرا کرد که در آن جشنواره اول شد و به جشنواره منطقه یک کشور ( سنندج) دعوت شد و آخر سر هم در بخش مرور جشنواره بینالمللی تئاتر فجر سال گذشته نمایش را در یک نوبت اجرا کرد. این نمایش که توسط اصغر نوری نوشته شده ماجرای زن و مردی است که در یک دایره، بازیهای تکراری را مدام انجام میدهند.
آلارشاد درباره وضعیت سالنهای تئاتر در تبریز میگوید: «در تبریز از آنجا که مرتب مثل تهران با اجراهای تئاتری مواجه نیستیم تعداد سالنها نیز معقولانه به نظر میرسد. چند سالن مخصوص تئاتر داریم و چند سالن چند منظوره که در آنها نیز تئاتر اجرا میشود، اما از آنجا که بعضی از کارگردانها مرتب در جشنوارههای منطقهای و استانی شرکت میکنند نیاز به سالن بیشتری برای تمرین داریم.»
این کارگردان درباره ارتباط گروههای تئاتری تبریز با تهران هم وضعیت امیدوار کنندهای را ترسیم نمیکند، او میگوید: «تنها ارتباط ما با آمدنمان به جشنوارههای تئاتر فجر معنا پیدا میکند که در آن روزها از نزدیک با هنرمندان و کارشناسان و اساتید گفتوگو داریم وگرنه شاید در بعضی از جشنوارههای منطقهای یا استانی که برخی از داورها یا اساتید از تهران دعوت میشوند آنها را ببینیم. البته سال گذشته انجمن نمایش تبریز خیلی از تئاتریها را به چند نمایش مطرح در تهران با مخارج خود فرستاد که خود این حرکت بسیار خوب بود.
مابقی میماند به همت خود بچهها که در طول سال چندین بار به تهران بیایند و نمایشها را ببینند. البته سال گذشته چندین کارگاه نمایشنامه نویسی و کارگردانی هم داشتیم که هنرمندانی مانند فرهاد مهندسپور یا محمود فرهنگ به ما درس میدادند.
آلارشاد نیز همان داستان، همان خواسته همیشگی را میگوید همان که مانند خیلی از حرفهای دیگر به حرفی کلیشهای تبدیل شده است، او هم میخواهد به تهران بیاید، او هم رویای اجرای تئاتر را در یکی از 7 سالن تئاتر شهر دارد:«از آنجا که در تبریز نمیتوان بهصورت حرفهای کار کرد و مخاطب حرفهای در تبریز نیست. دلم میخواهد برای ادامه کار به تهران بیایم؛ خیلی از همدورهایهای من به تهران آمدند و دیگر برنگشتند.»
واقعیت این است که همه هنرمندان تئاتر هم تبدیل به چهره نمیشوند تا به آنها امتیازات و امکانات خاصی داده شود اگرچه همه آنها حق دارند که فضایی برای کار داشته باشند. نمایش «بازی» از 20 تا 30 فروردین هر شب ساعت 30/18 در اداره تئاتر به روی صحنه میرود.
همشهری استانها